Crying Eyes

Crying Eyes

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

ΟΛΑ ΣΚΑΤΑ.

Πραγματικά δεν έχω άλλο κουράγιο να προσπαθώ. Μου τελείωσε. Δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω και περισσότερα να δώσω.

Νιώθω ένα τίποτα...μια ηλίθια που προσπαθεί και δε κερδίζει τίποτα. Λες και παίζω το πιο εύκολο άθλημα στο κόσμο, με το πιο δύσκολο και πολύπλοκο τρόπο και δε καταφέρνω καν να μπω στη τρίτη κατηγορία .... ποιά τρίτη; Ούτε καν καταφέρνω να μπω στην ομάδα.

Δε ξέρω τι να κάνω. Συνέχεια ένα αδιέξοδο μπροστά μου και είναι αδύνατο να βγω απο το λαβύρινθο. Το μόνο που μου μένει είναι να κάτσω κάτω και να περιμένω πότε θα γίνει το θαύμα.

Και πραγματικά απωρώ...τόσο χαζή;;; Μα τόσο;;; Μπορώ να σας αριθμίσω άτομα που ξέρω που και πανεπιστήμιο έβγαλαν και δουλειά έχουν και σχέση έχουν και μια χαρά όμορφη ζωή εχουν και δε προσπάθησαν και τόσο... Πού κάνω λάθος εγώ; Γιατί δεν έχω κανένα απ'αυτά...(ούτε καν τα βλέπω με κυάλια)

Και στη τελική...δεν είμαι κανένας κακός άνθρωπος...ούτε πρεζάκι είμαι...ούτε άσχημα τα χω με τους γονείς και τους φίλους μου. ΤΙ ΠΑΕΙ ΛΑΘΟΣ;;;; 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου