Είναι ρε παιδί μου κάποια πράγματα, που δε μπορείς να τα κάνεις...
Δεν είναι γραμμένο κάπου ότι απαγορεύεται να τα κάνεις απλά το ξέρεις, ότι δε γίνεται.
Φαντάσου λοιπόν να είσαι ''παγιδευμένος" κάπου, σε μια κατάσταση..που σε κάνει να νιώθεις άσχημα ή που σε εκνευρίζει ή που δε την αντέχεις ή που την έχεις ξαναζήσει ή βαριέσαι ή που απλά θέλεις να αποφύγεις.... τι κάνεις;;!
Αν ήμουν ώριμος άνθρωπος θα σκεφτόμουνα... 'Πρέπει να κάτσω, πρέπει να το υποστώ...πρέπει να χαμογελάσω, να προσποιηθώ, να κάνω τα στραβά μάτια...να το καταπιώ κι αυτό...΄ Έτσι κάνουν.
Έλα όμως που εκείνη τη στιγμή εμένα μου βγαίνει ο χειρότερος μου εαυτός.
Αυτός που θα πει μαλακία, αυτός που δε θα νοιαστεί , θα τα 'ποκουππήσει' όλα και θα φύγει.
Ο πιο μαλάκας μου εαυτός..
Και τι να πω τώρα...ότι μετάνιωσα; Ότι μετάνιωσα που όταν γέλαγε η άλλη μπροστά στα μάτια μου και με κορόιδευε , έφυγα; Ότι μετάνιωσα που όταν στα τρια λεπτά που βρεθήκαμε τυχαια στο δρόμο ο άλλος μίλαγε στο τηλέφωνο και με έχεζε, πάλι έφύγα (;) ή όταν βρεθήκαμε μόνοι μας και πάλι μίλαγε και πάλι με έχεζε...(;)
Ε, όχι... δε μετανιώνω.
Γιατί αυτός ο μαλάκας εαυτός είναι αυτός που έχω.
