Crying Eyes

Crying Eyes

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Αναισθησίες...

Όσο ευαίσθητος και αν είσαι, όσο και αν αγαπάς τον άλλο,
καμία φορά πρέπει να του δίνεις πίσω λίγη από την αναισθησία
που σου έχει δείξει ώστε να μην μείνει επάνω σου.

_Μ@Λ@Κ@ς_

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Καληνύχτα...

Μια λέξη που δεν σου αρέσει να μου λες.

Αν δεν θέλεις δεν είναι ανάγκη να μου την ξαναπείς.

Δεν χρειάζεται.

Απλά είναι κάτι που θέλω και έχω την ανάγκη να λέω
εγώ σε εσένα.

Οπότε την επόμενη φορά που θα πω αυτή τη λέξη κάνε
ότι έκανες μέχρι τώρα.

Αγνόησε την.

_Μ@Λ@Κ@ς_

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Σαν σήμερα...

Σαν σήμερα ήταν που έφυγες..

Μου λείπεις περισσότερο από όσο μπορώ να νιώσω.

Το ξέρω ότι με βλέπεις,το ξέρω ότι με προσέχεις. Σε νιώθω συνέχεια δίπλα μου, σε νιώθω να μου κρατάς το χέρι. Όταν σε έχω, ξέρω πως δε θα πέσω κι αν πέσω θα με σηκώσεις.

Σ'αγαπαω και σε σκέφτομαι.

Σ'αγαπαω πολύ.

Να μου προσέχεις, να με προσέχεις.

Μ.


Κάνει μοναξια..

Δεν εννοώ ερωτικά.

Νιώθω ότι διαφέρω. Ό,τι και να κάνω. Δεν είναι οτι δε μπορώ να κάνω blend in αλλά...δεν είμαι εγώ.

Εξόδοι που μοιάζουν με παζάρι ανθρώπων...όλα τα νούμερα κερδίζουν. Ξέκωλα, ξόβυζα, ξέ-ψυχα..τα πάντα όλα. 

Διασκέδαση που βασίζεται κυρίως στο πόσο φορτισμένο είναι το κινητό και αν πιάνει σήμα μέσα στο club για live αναμετάδωση.

Fake συμπεριφορές, fake χαιρετισμοί, fake φιλιά, fake χαμόγελα στις φωτογραφίες, fake μεθίσια...

Και την επόμενη μέρα...συζητήσεις της δεκάρας, ποιά το κούνησε καλύτερα, ποιά μίλησε σε ποιόν, ποιά 'μέθησε΄ περισσότερο, σε ποιάν την έπεσαν οι περισσότεροι...γενικά, ποιά ήταν η πουτανότερη.



Δεν είμαι πουριτανή και σε καμία περίπτωση οπισθοδρομική αλλά ΑΥΤΑ δεν είναι προοδευτικά, Αυτή είναι η αποψή μου.

Έχουμε ξεφύγει...ΕΧΟΥΝ ξεφύγει και απλά νιώθω ότι απέχω.

Ότι είμαι μόνη μου και δε πρόκειται κανείς να καταλάβει και να εκτιμήσει τις απόψεις μου.

Μ.







Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

...το θρασος

I'm not the only one

Όταν μου΄βαλες αυτό το τραγούδι υπέθεσα ότι απλά σ'άρεσε...και ήθελες να το μοιραστείς μαζί μου.


Μετά έπεσε και η ερώτηση... ' Εσύ πώς θα ένιωθες αν στο έκαναν αυτό...' και απάντησα... ειλικρινά.

Πού να'ξερα...ότι προετοίμαζες το έδαφος;;

...I was not the only one...

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Για κάθε ανάσα μου μακρυά σου..

Δε τις μετράω αλλά είναι πολλές.

Και καταλαβαίνω ότι και που περνάνε δεν αλλάζει κάτι... Θα αλλάξει αλλά μετά πολύ μετά.

Χρειάζομαι χρόνο, να σταματήσω να αισθάνομαι.

Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, δε θέλω να αισθάνομαι. Δε θέλω να προσπαθώ να κάνω τους κτυπους της καρδιάς να επανελθουν στο φυσιολογικό κάθε φορά που ακούω έστω και τυχαία το όνομα σου.

Θέλω απλά να προχωρήσω και ν'αφησω πίσω μου τα πολλά τίποτα που απλόχερα μου χαρισες.

Μ.