Κι αν ειμαι μακρυά

Κι αν ειμαι μακρυα τι διαφορα κανει.

Ειμαστε χαρουμενοι μπροστά στο φακο και μολις τα φωτα κλεισουν ξαναβρισκομαστε εκει που ειμασταν στην αρχη.

Στο κενο.

Θα αργήσω πολυ να ξανααρχισω να νιωθω κατι. Ολα ειναι αυταπατες..και ο ερωτας ακομα μια κοινωνικη συμβαση... δε θελω τιποτα. Και το εννοω....με ενοχλουν τα παντα και με εκνευρίζει η ιδια η ζωη.

Και καπου εδω, εμφανιζεσαι εσυ Κ. Στη καταλληλη ακριβως στιγμη και απλα προσπαθω να μη βγαλω πανω σου ολα μου τα απωθημένα απο το παρελθον...

Γιατι δε φταις σε τιποτα... και εισαι εκει για μενα. Οποτε φοραω ξανα το χαμογελο και προσπαθω να προχωρησω.

Και γω,εκει.

Σε θελω τοσο πολυ.

Σε θελω συνεχεια.

Δε ξερω πως θα μου περασει,δε μπορω να βρω τιποτα που να με κανει χαρουμενη κα δεν ειναι οτι δε προσπαθω.

Αλλαξα παραστασεις, αλλαξα συνηθειες, δε σου μιλαω, δε σε παιρνω να σου πω τις βλακειες που σκεφτομαι.... αλλα τιποταααα.

Εχω στερεψει..(αραγε ποσα λιτρα κλαμα να χει ο οργανισμος;;)

Θελω να μου πειτε, τι αλλο να θελει ενας ανθρωπος... καυλα,καλο φαι,καλη μουσικη,καλους φιλους,πολυ σεξ...

Τι πηγε λαθος γαμωτο μου;; Ποσο ασχημη και αντιπαθητικη μπορει να'μαι που να θες να γυρευτεις αλλου...ΠΟΣΟ

Ποτε θα ωριμασεις γαμω την ηλικια μου γαμω...κοντα 21 ειμαστε....

Ποτε θα σταματησω να σε θελω παραφορα....ΠΟΤΕΕΕ;;;;

Αγιου Βαλεντινου και λοιπές βλακειες

Ποτε δε μ'αρεσε αυτη η γιορτη,ούτε τη περίμενα ποτέ μου..

Πέρσι, ήταν όμορφα όμως .. ήταν χαλαρα,απλά και ομορφα.

Φετος, αντιλήφθηκα οτι ηταν όμορφα μόνο για μενα... οτι για σένα δεν ήταν τιποτα.. μπορεί και να μη σ'αρεσε καν...και άνετα θα προτιμουσες να ησουν ξερω γω στο κρεβατι με μια...

Το ξερω οτι γινομαι κυνική ... ποτέ δεν ημουν,παντα πετουσα στα συννεφα και πιστευα στη αγαπη ,στη φιλία, στην εμπιστοσύνη ,στο σεβασμο μπλα μπλα μπλα αλλα ο κόσμος δεν ειναι ετσι ρε παιδι μου....με ενα μπαμ σε γιώνουν και σ'αφηνουν εκει...μόνο σου.

Και ναι θα μου πεις εσύ τους αφήνεις να εχουν τόση επιρροή πανω σου και εγω θα συμφωνησω.... γιατί οταν αγαπαω αγαπαω δυνατα,με ολο μου το ειναι και δινω τα παντα και μπορεί να'ναι βλακεία αλλά εγω οοοχι,εκει,να μαζοχιζομαι.

Κ ας με λεν χαζοχαρουμενη κι ας μου λεν οτι δεν είμαι ρεαλιστρια.... εγω θα συνεχισω να πιστευω σε ο,τι πιστευω με την ελπιδα οτι ο επομενος μαλακας που θα ερωτευτώ θα με θεωρει μαι μενα μαλακισμενο και θα τα βρουμε.....

Σκεψεις μετα τις 4 τα ξημερωματα

Ειναι εκεινη ωρα που οι σκέψεις δεν εχουν συνοχη.

Ειμαι κουρασμενη,πιωμενη, ζαλισμενη,πεινασμενη,κρυωνω,βηχω σα νταλικερης και το μονο που σκεφτομαι εισαι εσυ.

Εσυ...και με τρώει απορια με ποια να γαμιεσαι τετοια ωρα.

Αι στο διαολο,κωλονυχτες με τις κωλοσκεψεις σας.

Δε μου περνας που να παρει.

Goodnight.

M.

Περί αγκαλιών ο λόγος

..σ'εσφυξα και δεν ήθελα να σ'αφήσω ποτέ. Όπως είπε και η Ρενέ Στυλιαρά κάποτε για τις αγκαλιές...

''Σε άλλες χωράς, σε άλλες περισσεύεις. Άλλες σε πνίγουν και άλλες σε κρατάνε. Κάποιες, δε σε ζεσταίνουν. Άλλες, απλώς σε ακουμπάνε. Άλλες μεγάλες και άλλες μικρές.
Και η δική σου η μόνη στο νούμερο μου. Η μόνη που δεν αφήνει ποτέ κανένα κενό. Και δεν έχει στενά περιθώρια και ασφυκτικά. Η μόνη που μου ταιριάζει ακριβώς. Σα να δημιουργήθηκε για μένα. Για να κουμπώνω πάνω σου."

Γιατί η αγκαλιά που μου ταιριάζει να θέλει να ταιριάξει και με ενα εκατομμύριο άλλες..;

Και γιατί να με πονάει τόσο αυτό..; Λες και ήταν ποτέ μόνο δικιά μου..

Ορίστε, να το παράπονο μου...ποτέ δεν ήταν μόνο δικιά μου. Και τελικά, ποτέ δε μ΄έκανε να νιώσω ασφάλεια, λες και μ'αγγαλιαζε με το ένα χέρι.. και μου αρκούσε.

Τι ηλίθια.

Ισως τελικά, δε μου ταιριάζει καμία αγκαλιά....

Ο μεγαλύτερος μαλάκας απ'ολους

Το σκεφτόμουν όλη μέρα.

Είχα τόσα να γράψω γι'αυτό το ποστ. 

Δε μου άξιζε μαλάκα όλο αυτό. Δε μου άξιζε να μου συμπεριφερθείς έτσι. 

Με το που έγινε η φάση, ζαλίστηκα, έχασα τη γη κατω απ'τα πόδια μου, ΖΑΛΙΣΤΗΚΑ ...

Και συ στη κοσμάρα σου. Εκεί, να ικανοποιήσεις το κάτω κεφάλι σου... τίποτα παραπάνω δεν ήθελες. Τόσο λίγος. Τόσο γαιδούρι. 

Δε περίμενα ποτέ ότι θα με πλήγωναν έτσι, πόσο μαλλον , εσύ.

Και μετά... κενό... τίποτα... δε περασε καν απο το πιο απομακρισμένο σημείου του μυαλού σου, η  σκέψη για το τι κανω και πως ειμαι... ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ

 Γιατί ούτε καν το αντιλύφθηκες....

Δεν είσαι τίποτα άλλο απο ένα ΜΑΛΑΚΑ... 

Απορώ με τον εαυτό μου....

Σε ευχαριστώ

Αυτό το ποστ είναι αποκλειστικά για σένα.

Για σένα που συνέχεια κάνεις πράγματα και λες λόγια που με ξενερώνουν. Και το χειρότερο είναι ότι δε τα πολυσκεφτεσαι, σου βγαίνουν αυθόρμητα..

Οπότε, αυτό που έχω να σου πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Πες μου κιαλλα, κάνε με να ξεκολλήσω μια και καλή όπως με έκανες πάλι ακούσια, να κολλήσω και να σε γουστάρω στο άπειρο και ακόμα παραπέρα.

Τι να πω, ίσως να σε ήθελα περισσοτερο από όσο μπορούσες να αντέξεις.

Και ας με λες πριχτισσα και βαρετή και άλλο ένα σωρό κοσμιτικα επίθετα..εγώ ένα ξέρω, μπορούσα να σου δώσω τα πάντα μου και δε τα 'θελες.

Ευχαριστώ λοιπόν.

Ψυχραιμία

Ό,τι και να γίνει πρέπει να παραμείνεις ήρεμη.

Μην εκνευριστείς. Μέτρησε μέχρι το 10 και ξανασκέψου.

Κάνε και yoga αν βοηθάει. Αλλά, ηρέμησε.

Ε ΟΧΙ! ΔΕ ΘΑ ΗΡΕΜΗΣΩ. ΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΛΕΟΝ. 

Έχω πρόβλημα. Ναι ρε, έχω!

Προσπαθώ να chillαρω, οπως μου λενε... να μη τα παίρνω όλα της μετριτής. Δε προσπαθούν όλοι να με εκνευρίσουν.

Αλλά, δε τα καταφέρνω. Είναι σαν να τους βάζει κάποιος που με μισεί , έτσι, για να μου σπάνε τα νεύρα.

Με εκνευρίζεις και συ που πετάγεσαι σα το "απιιητουρι του χαλλουμιου", με εκνευρίζεις και συ που κάνεις μια ώρα να απαντήσεις, με εκνευρίζεις και συ που μου μιλάς μονολεκτικά, με εκνευρίζει και συ που το παίζει Οσια Μαρία, με εκνευρίζεις και συ που είσαι στο κόσμο σου, με εκνευρίζει και ο Χατζιγιάννης.

...το κακό ειναι ότι και γω εκνευρίζω τους προαναφερόμενους.. :(

https://www.youtube.com/watch?v=OsocKvchink

"Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ"

Μπέρδεμα

Νιώθω μπερδεμένη..ένα χάος στο μυαλό μου.

Ο κόσμος συνέχεια κρίνει. Και να σου πω την αλήθεια, χεστηκα για το κόσμο, με νοιάζει που με κρίνουν οι "φίλοι" μου...

Και εκεί έρχεται το ερώτημα, πως επιλέγουμε φίλους; Ρε παιδί μου,αν δε ταιριάζουμε, σταμάτα να με κάνεις παρέα...αν δε σου αρέσει η στάση μου και ο τρόπος ζωής μου,κάνεις δε σε αναγκάζει να είσαι δίπλα μου.

Γιατί ουσιαστικά, ποτέ δεν ήσουν οπότε δε θα κάνει καμιά διαφορά.

Είναι και αυτοί οι άνθρωποι που εσύ είσαι δίπλα τους όταν σε χρειάζονται, συμπασχεις με τα ανύπαρκτα πολλές φορές προβλήματά τους,ενώ αυτοί πότε δε σε ρωτάνε πως νιώθεις επειδή απλά δε συμφωνούν μ'αυτα που κάνεις.

Και το χειρότερο, σε κουτσομπολευουν πίσω από τη πλάτη σου και Ο,ΤΙ τους πεις, σχολιάζεται και διαδίδεται.

Φοβερή φιλία. Ζητά και τα ρέστα μετά να γελάσουμε.

Μη μου χαλάς τη ζαχαρένια.
Μην εκμεταλλευεσαι τη καλοσύνη.
Μη με κρίνεις.
Προσπάθησε για μια φορά να μπεις στη θέση μου.

Μ.