~ τι πόλεις ειν’αυτές αδειάζουν τόσο ξαφνικά και αλλάζουν μορφή;
Χθες ήταν γεμάτες ζωή, σ’άρεσε να τους μιλάς και να σε ταξιδεύουν..
σήμερα χλιαρές, στοιχειωμένες και κενές.
Και μένεις να γυρνάς τα βράδια στα στενά με απορία.
Είναι ο φόβος της απόρριψης που αφήνει τα φαντάσματα να γυρνάνε στις πόλεις, είναι και που είναι μια έξοδος απλή.
Και τι γίνεται όταν δε σ´αρέσει να γυρνάς σε μια πόλη με φαντάσματα; Περιμένεις να /ξ-ημερώσει/.
Αφέσου, εμπιστεύσου, ταξίδεψε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου