Η σύγκριση με πληγώνει

Συντηρητικές απόψεις, ταμπού, προκαταλήψεις, κουτσομπολιά...

Σε μια ' κλειστή' κοινωνία γεμάτη τέτοια περιστατικά, ψάχνεις να βρεις άτομα λίγο διαφορετικά.

Άτομα που τους νοιάζει αν το διπλα γκεϊ ζευγαρι κρατάει χεράκια, που δε τους νοιάζει αν συζεις με κάποιο 10 χρόνια χωρίς να είστε παντρεμένοι , που δε θα σε κοιταξουν περίεργα αν βαψεις τα μαλλιά σου μπλε και ανοίξεις 30 τρύπες στο σωμα σου και αλλα πολλά..

Με ατομα που ταιριαζουμε σε μερικά απ'αυτα γινόμαστε φίλοι. Σε όσα περισσότερα ταιριαζουμε,τοσο πιο καλοί φίλοι γινόμαστε.

Είναι ομως κι αυτοί που λες "Δε γίνεται να'ναι τοσο εγώ " Να συμφωνούμε τοσο πολύ και το καλύτερο, να έχει ακόμα καλύτερες απόψεις από σένα, που σ' επηρεαζουν , προς το καλύτερο πάντα.

Αλλάζεις, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, πλαθεις ένα χαρακτήρα που σιγά -σιγα παίρνει τη τελική του μορφή. Μαθαίνεις και ενδιαφερεσαι για πράγματα που είναι λες και ηξερες ότι σε ενδιέφεραν αλλά ποτέ δε βρήκες την ευκαιρία να τα ψάξεις και να τα αγαπήσεις.

Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν,  πρέπει να τους κρατήσεις στη ζωή σου.

...και αν τα πράγματα δεν έρθουν οπως ήλπιζες, κρατα μονο οσα σε έκαναν πιο δυνατό και συνέχισε μόνος σου ο,τι αρχίσατε μαζί.




Μα σταμάτα να συγκρίνεις.

Τίποτα δε πονάει περισσότερο από τη σύγκριση.