Οι κουβέντες της νύχτας.. (μέρος Α)

Τις πιο ωραίες κουβέντες τις κάνουμε τη νύχτα.

Για να σου δώσω να καταλάβεις, η ίδια συζήτηση που θα έκανες τη μέρα με κάποιο..τη νύχτα ομορφαίνει...αποκτά άλλη υπόσταση.

Λες και μετά τις 10 το βράδυ λειτουργεί πιο έντονα το αριστερό τμήμα του εγκεφάλου, αυτό που είναι υπεύθυνο για το συναίσθημα και έτσι όλα τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα.

Αν είσαι ερωτευμένος, λιώνεις...

Αν είσαι εκνευρισμένος, θες να τα σπάσεις όλα...

Αν είσαι χαρούμενος, το δηλώνεις και το δείχνεις..

Κάπως έτσι πάει.

Μ.

Συναισθηματικός εμετός

Είναι κάποιες μέρες που απλά θες να τα βγάλεις όλα απο μέσα σου...συναισθήματα, σκέψεις, λάθη, άγχος, μίση, ζήλεια, θυμό, απόρρυψη...να κολουριαστείς στο κρεβάτι σου για ώρες, μέρες, βδομάδες...

Μ.

Don't stop believing

Δε μπορείς να αλλάξεις εσύ το κόσμο.

Δε σου λεω να σταματήσεις να προσπαθείς αλλά πρέπει να σταματήσεις να νιώθεις ένοχος για όλες τις δύσκολες καταστάσεις που οι άλλοι περνούν.

Προσπάθησες όσο μπορούσες, έκανες ό,τι περνούσε απο το χέρι σου..απο ένα σημείο και μετά είναι δίκα τους τα χαρτιά, δικό τους και το παιχνίδι.

Τα λόγια σου εισέρχονται και εξέρχονται και οι πράξεις σου καταλήγουν να πληγώνουν εσένα.
Συνειδητοποίησε επιτέλους πως κάποιοι πέφτουν χαμηλά και δεν είναι δική σου ευθύνη να είσαι κάτω να τους ξανασηκώσεις...όχι συνέχεια τουλάχιστον.

Πάντα θα υπάρχουν οι δήθεν, πάντα θα υπάρχουν οι ψεύτες, οι εγωιστές, οι κακότροποι και οι παλιάνθρωποι..δε χρείαζεται να τους καλύπτεις..το αποδέχονται, το δείχνουν και αν δε τους ενδιαφέρει 1 το πως φαίνονται στους άλλους, τότε εσε΄να δε (πρέπει να ) σε νοιάζει 100.

Απλά, στιγνά...

Κατάλαβες λοιπόν;



Μ.

Η επιστροφή

Επιτέλους το πήρα απόφαση.
Η συνέχεια της εκτόνωσης του κόσμου μου σε λίγες γραμμές.

Έχω τόσα να πω και τόσα να αναλύσω.

Αυτά που τόσο καιρό άκουγαν οι τέσσερεις αυτοί τοίχοι, τώρα πρέπει να μπουν σε τάξη, πάλι.

 Αν είχαν μάτια θα δάκρυζαν και αν είχαν μιλιά θα'λεγαν ΄Φτάνει, μας έπρηξες' .

Μ.

Thoughts

Λίγος ναργιλές, ενα χτύπημα στον ουρανό.

Ένα χαμόγελο, το δικό σου.

Τα άστρα, για φώτα στο δικό μου μονοπάτι απόψε.

Βαριά αναπνοή πέφτει στο ποτήρι που είχε το ποτό που μου έκαιγε τα σωθηκά.

_Romanos Eleftheros_

..and now you feel selfless.
Not because you have nothing to lose..
But because you gave yourself to her and she, well, took you away from you.
To leave you..
Forever.

_Romanos Eleftheros_

1 χρονος.

..και σε λιγες μερες θα κλεισει ο ενας χρονος.
Ενας χρονος απο τοτε που πρωτοειδα τα γλυκα σου ματια..
Εκεινα τα πληγωμενα, που γυρευαν μια αγκαλια να επουλωσει τα σημαδια στην ψυχη της.
Καθως περνουσε ο καιρος, να δινω οτι μπορουσα, και ας φαινοταν τιποτα..
Να γιατρευσω τα τρυπια της φτερα με οτι ειχαν απομεινει απο τα δικα μου..
Ακομα και αν πεταξες μακρια στο τελος απο εμενα..
Εγω ακομη σε αγαπω για το ησουν..
Σαν το τραγουδι.
Βιαστικο πουλι του νοτου.

_Romanos Eleftheros_

Μάτια μου γλυκά..

What makes love so hard to reach for people is their background.. Broken families they descent from, broken souls that cannot trust not because they choose to, but because they can't. It's our job to give them what they need to feel complete.
Sweet summer children that get to feel the bitter cold of a cruel world such as this one.

_Romanos Eleftheros_

Κάποια μέρα

..και μία μέρα θα δείς πόσα κομμάτια γίνεται η ψυχή
όταν αυτοί για τους οποίους προσπερνούσες τα πάντα
σου λένε πως σ'εχουν ξεπεράσει..


_Romanos Eleftheros_

The March

I've known love and I've known hate...
And I found forgiveness.
Embraced by the light and the darkness,
for every moment of these served me as teachers.
I saw things happen and took my time to learn from them,
be it suns or homes, rivers or oceans.
Hope, despair or void.
I just see what lies ahead of me and step into it.
For this is life and that's how you conquer her.


_Romanos Eleftheros_

Άραγε..

Δε μπορούσε να τα πει καλύτερα η Ρενέ.

...Να αλλάξεις πόλη, να αλλάξεις διαδρομές φτάνει να κάνει κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά. Μπαράκι, clubακι, ποτάκι χαλαρά φτάνει να μην είσαι σπίτι. Και βγαίνεις και ξεχνιέσαι και όσο απρόσμενο και να είναι περνάς καλά. Περνάς καλά γιατί είσαι σ' ένα εύθυμο περιβάλλον με τους φίλους που σε αγαπάνε και σε νιώθουν και κυρίως θέλουν να σε βλέπουν καλά. Έλα όμως που ο dj μας βγήκε σαδιστής και παίζει το τραγούδι που δεν έπρεπε με τίποτα να ακούσεις. Είναι η φάση που γυρίζεις στο φίλο σου και λες «Ρε, δεν την παλεύω».


Πηνελόπη Παυλίδη

Δίδυμοι

http://www.pillowfights.gr/between_the_lines/item5524/%CE%9A%CE%B9_%CE%B1%CE%BD_%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9_%CE%94%CE%AF%CE%B4%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%BC%CE%B7_%CE%BC%CE%B5_%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B1%CE%B9

Posted via Blogaway

Ας μιλήσουμε για διαμάντια..

Το διαμάντι λοιπόν.

Η λέξη διαμάντι προέρχεται απο τα αρχαία ελληνικά, αδάμας = αήττητος,ακατανίκητος.

Υπάγεται στους πολύτιμους λίθους και φημίζεται για τη λάμψη και τη σκληρότητα του.

Φαντάσου λοιπον τον εαυτό σου σαν ένα μικρό κομμάτι διαμάντι. Ξεχωριστό, ιδιαίτερο, πολύτιμο...όλοι θέλουν να έχουν ενα (ή και περισσότερα).


Αν το διαμάντι είναι ακατέργαστο, έχει συνήθως διάφανο χρώμα(σαν μια καθαρή ψυχή), συχνά όμως για βιομηχανικούς σκοπούς βομβαρδίζεται με ακτινοβολία και η διαδικασία αυτή του αλλάζει χρώμα(δε το κάνει λιγότερο πολύτιμο, απλά το αλλάζει).

Ακριβώς όπως εμείς, όταν περνάμε μέσα απο μια δύσκολη κατάσταση,αλλάζουμε...

Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι δεν αξίζουμε λιγότερο απ'οσο πριν απλώς τώρα πρέπει να ζήσουμε έτσι, ο,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Διαφορετικά. Μονοι μας. Με οικογένεια. Με παιδιά. Με το νέο μας σώμα. Με το νεο μας μυαλο.Με το νέο μας 'χρώμα'. Διφορετικά!


ΥΓ: Ο μόνος τρόπος να σπάσεις ένα διαμάντι είναι να το κτυπήσεις με ένα άλλο. ( και ο νοών νοείτω )

Μ.

Παραδώθηκε..διαβάστηκε...χέστηκε...

Λένε πως ότι δίνεις,παίρνεις.
Πόσο ανίδεοι είν'αυτοί που το λένε.

Χαμένοι της υπόθεσης: οι ευαίσθητοι και αλτρουιστές, ειδικότερα όσον αφορά θέματα αγάπης.
Υπομένουν τα πάντα, ακόμη και την παντελή αδιαφορία απ'τη μεριά του άλλου.


Πόσες κλήσεις και πόσα μηνύματα να 'μειναν, άραγε, αναπάντητα, με την πρόφαση ότι είτε δεν έφτασαν ποτέ στον αποστολέα τους ή ότι εκείνη τη στιγμή κάτι σημαντικότερο συνέβαινε στη ζωή του; Βέβαια, δεν είναι η απόσταση μόνο εκείνη που ευνοεί αυτήν την περιφρόνηση. Όταν ο άλλος είναι αποφασισμένος ν' απαξιώσει κάθε σου συναίσθημα και κάθε σου προσπάθεια, μπορεί να το πετύχει κι από κοντά.

Τυπικοί χαιρετισμοί, απότομες,κοφτές απαντήσεις είναι μερικοί απ' τους κλασσικούς τρόπους, με τους οποίους εκείνοι που περιφρονούν ξέρουν να δείχνουν την αδιαφορία τους. 

Η πιο θλιβερή πτυχή είναι όταν η περιφρόνηση υφίσταται μέσα σε μια σχέση, είτε μακροχρόνια είτε νεοσύλλεκτη.

Όταν εσύ είσαι πλεον έτοιμος και ανοίγεις τα χαρτιά σου λέγοντας όλα όσα αισθάνεσαι αλλά η απάντηση που λαμβάνεις δεν είναι η αναμενόμενη,μονάχα ένα απλανές βλέμμα, ένα χαμόγελο...οχι απ'εκείνα της χαράς και της συγκίνησης. 
Χαμόγελο ευχαρήστησης..τύπου..'Ωραία, πέτυχα το στόχο μου..τώρα σ'έχω'.

Αλήθεια,πόσο εύκολο είναι να ματώνεις τον άνθρωπο που ξέρεις ότι θα 'κανε τα πάντα για σένα, με μια σου μόνο λέξη; 

Φαίνεται για κάποιους, αρκετά.


Συγνώμη που σκέφτομαι με τη καρδία..συγνώμη που πονάω, φοβάμαι και νιώθω πολλά.

Τα νιώθω

Αυτα που σκέφτεσαι,τα νιώθω.. Αυτα που εχεις στο μυαλό σου,εχουν ηδη φιλτταριστει απο το δικό μου.
Αυτά που δε μου γράφεις, τα εχω πει η ιδια στον εαυτό μου.
Αυτα που αισθάνεσαι, τα'χω νιώσει στο πετσί μου.

Τώρα νιώθω την απεχθια σου,το μίσος σου και μπορεί και τον ικτο σου.

Συναισθήματα που δημιουργηθηκαν απο την υπερβολική φροντίδα μου για σένα κι από τα τεράστια περισσευματα αγάπης και στοργης που ειχα για σενα.

Και ακομα απορώ πως γίνεται αυτό;

Να'ρχονται τα πανω κατι...να θέλω να σου δειξω το πιο ομορφο εγω μου και να βγαινρι το χειρότερο,να θέλω να τα κάνω ολα πιο απλα και να γίνονται πιο αβολα.

Ας γίνει κάτι να ξαναγυρισουν όλα.

Μ.

Να βαριέσαι εσένα...σου'χει τύχει;

Με βαριέμαι αρκετά συχνά!

Κάποιες φορές είμαι τόσο προβλέψημη... Υποκίπτω σε θέματα που είχα πει δε θα το 'κανα (αλλά το ήξερα ότι δεν ήμουν αρκετά απόλυτη).

Μ'έχω κουράσει... κάνω τόση προσπάθεια να ανέβω ένα βήμα στη σκάλα μου και πέφτω 10 κάτω.

Το αντιλαμβάνομαι , το ξέρω..δε το κάνω ασυναίσθητα. Ξέρω τη συνέχεια, έχω ζήσει πολλές φορές την ίδια σκηνή με την ίδια ακριβώς σειρά.

Πράξη-Σκέψη-Μετανόηση-Βρίσιμο του Εαυτού-Κλάμα-Κρεβάτι-Repeat

Μετά σου λένε μη μετανιώνεις για τίποτα.. οχι ρε φίλε, μετανιώνω γιατί το λάθος είναι δικό μου και ο μόνος που υποφέρει απ'αυτή την ιστορία είμαι εγώ! Όσο λίγο και να με αγαπάω, δε θέλω να μου το κάνω αυτό.

ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ

Μ.

Ενα τραγούδι για τις 12

Κρίμα τους κόπους μου και τις θυσίες μου

και όσα τράβηξα τόσο καιρό για σένα

κρίμα τα όνειρα και τις ελπίδες μου

τα πήρε ο άνεμος και πήγανε χαμένα

Εσένα δε σου άξιζε αγάπη

εσένα δε σου άξιζε στοργή

έχεις στο αίμα σου την αμαρτία

είσ’ ένα ψέμα χωρίς ψυχή

Πόσο προσπάθησα πόσο κουράστηκα

πόσο υπόφερα για να σε συμμορφώσω

όμως γελάστηκα βαριά πληγώθηκα

εσύ δεν άξιζες καρδιά για να σου δώσω

στιχοι:  Γιάννης Καραμπεσίνης

Αναρωτιεμαι..

Nothing...

The only thing you should expect from others is nothing,
It's the only thing they will certainly provide you with,
And it's the only way not to get disappointed.

_Μ@Λ@Κ@ς_

Βράδια αξημερωτα

Εκείνη τη στιγμή που νιώθεις ότι είσαι χαμένος, οτι χάνεις τη γη κατω απ'τα πόδια σου..εκείνη τη στιγμή που ακούς μόνο τις αρνητικές φωνές στο κεφάλι σου και που δε σε παίρνει ο ύπνος, δε χρειάζεσαι ούτε ποτά ούτε ναρκωτικά...

Χρειάζεσαι κάποιον να σου πει ... ''Ολα θα πάνε καλά''.

Αυτές οι τέσσερις λέξεις κρύβουν τόση δύναμη μέσα τους, δείχνουν ότι κάποιος σε νοιάζεται, κάποιος πιστεύει σε σενα και ειναι εκεί για σένα, να σου δίνει κουράγιο και να σου θυμίζει πως ενας νέος ήλιος θα ανατηλει αύριο.

'Ολα θα πανε καλά ' λεω σε μένα και κλείνω τα ματια μου κι απόψε.

Μ.

Αυτά για σένα, κάποτε

Και ξέρεις τι; 

Δεν είσαι σαν τους άλλους. Είσαι διαφορετικός. Δε θέλω να είμαστε ένα ζευγάρι σαν όλα τ’άλλα. Θέλω να βγαίνουμε και να μην περπατάμε όλη την ώρα χέρι-χέρι. Ούτε χρειάζεται να με παίρνεις όλη την ώρα αγκαλιά. 

Απλά να πηγαίνουμε σε απόμερα μέρη, σε στενάκια, ξέρεις μωρέ, αυτά που μ’αρέσουν. 
Να παίρνουμε μπύρες να πίνουμε και να χαζεύουμε τον ουρανό μαζί.
Να με μεθάς. Όχι με ξίδια. Με το βλέμμα σου το γκρίζο το ωραίο, με χαμόγελα. Και με φιλιά, πολλά φιλιά.
Να συζητάμε για ώρες. Όχι για το πόσο μ’αγαπάς. Για άσχετα θέματα. Για τα όνειρα μας. Για τα αστέρια.

Να μας βλέπουν μαζί και να μην μπορούν να καταλάβουν αν είμαστε ζευγάρι ή κολλητοί. 

Να κοιμόμαστε αγκαλιά. 

Να με βλέπεις χωρίς βάψιμο κι ακόμα να με θεωρείς όμορφη. Να με δαγκώνεις, να με γαργαλάς, να με πειράζεις. 

Κι όταν τσακωνόμαστε να μου λες φύγε κι όταν σηκώνομαι να φύγω να με τραβάς πάλι κοντά σου και να με αγκαλιάζεις. Να νευριάζεις κι εγώ να φοβάμαι να κάτσω δίπλα σου, να νευριάζω και να ξέρεις πως να με ηρεμείς. 


Να είμαστε ένα.

Μ.

Χριστιανόπουλος

Posted via Blogaway

..γιατί εκείνοι νοιάστηκαν να μάθουν

"Οι φίλοι μου μ' έχουν ανεχθεί να τους μιλάω ώρες για σένα. Ξέρουν γιατί σ' ερωτεύτηκα και γιατί το πήρα πίσω. Ξέρουν όλα εκείνα τα «δεν πειράζει» που σου είπα, ενώ στην πραγματικότητα με πείραζαν πολύ. Ξέρουν κάθε «άντε μου στο διάολο» που έπνιξα μέσα μου και κάθε «μείνε» που ποτέ δεν τόλμησα να σου πω. Οι φίλοι μου γνωρίζουν όλα όσα θέλησα από σένα και ποτέ δεν ζήτησα. Γνωρίζουν όλα εκείνα τα σενάρια, που έπλασα στο μυαλό μου για μας και δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα."

 Ελευθερία Ηλιοπούλου

Της νυχτας οι σκέψεις 💭

Οι σκέψεις ειν'αυτες που φοβαμαστε τα βράδια..

Κλειδώνουμε τις πόρτες μας σφηκτα..λες και δε θα μπορέσουν να μπουν.

Με το πρώτο φως της μέρας ολα ηρεμα παλι.

Και οι σκέψεις περιμένουν κρυμμένες την επόμενη πρεμιέρα.

The eye of the tiger..and you dont want to see me roar.

I dont usually use this look, but when i do you'd better go back to your cage.

I gotta to say high all the time....

Γιατί δε μου πες ποτέ μια καλή κουβέντα;
Οτι μοιαζω όμορφη,οτι μου παει αυτό το καινούριο φόρεμα...οτι μου παει το κοκκινο κραγιον οτι σ'αρεσρει τ'αρωμα μου;;

Γιατί;;;

Μαλλον ποτέ δε σ'αρεσε τιποτα απ'αυτα....

Η φιλία σας προωθείται...

Ναι, το παραδέχομαι, είχαμε να μιλήσουμε καιρό...

Ναι, το παραδέχομαι ότι έφτασα σε ένα σημείο που είχα πει τέλος και είχα αποφασίσει να απομακρυνθώ, όχι επειδή μια μέρα μου καύλωσε και ξύπνησα στραβά αλλά επειδή ΞΥΠΝΗΣΑ και είπα ότι αφου δε χαίρεσαι με τη χαρά μου τότε θα σε βάλω λίγο στην άκρη...

Αυτό όμως, τίποτα παραπάνω. Τίποτα πιο περίπλοκο...

Δε σε μισώ, δε νομίζω καν ότι έχω ξαναχρησημοποιήσει αυτή τη λέξη, ούτε νομίζω πως θα το κάνω...δε ξέρω αν με έχουν μισήσει αλλά σίγουρα δεν έχω μισήσει.

Ίσως να μπορόυσα να σου μιλούσα νωρίτερα και να σου έλεγα τι συνέβαινε...γιατί ήθελα να απομακρυνθώ...δε το έκανα...τι να πω...φοβόμουν. Όχι να σου μιλήσω...να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ πράγματα να σου πω...να ξανανιώσω τα ίδια συναιθήματα και να ξαναγυρίσω πίσω στο μηδέν και όλα αυτα που προσπαθώ τοσο καιρό να πανε στο βρόντο.

Ασε που δε ρώτησες καν...οπότε μαλλον θα ήμουν η τρελη που δημιουργεί θέματα ενω δεν υπάρχουν.

Παραδέχομαι πως μαζί σου έκανα ενα λάθος που συνήθως δε κάνω...άφησα εκκρεμώτητες, δε ξέρω γιατί. 

Δε ξέρω τι περίμενες, αλλά τόσο καιρό παρέα μαζι μου έπρεπε να ξέρεις οτι δε μπορώ να υποκριθώ οτι όλα ειναι καλά ενώ δεν είναι.

Σήμερα πάλι σε σκέφτηκα...-αλλά ήταν αργά μάλλον- και σου ευχήθηκα ότι ακριβώς εύχομαι και για τον εαυτό μου.

Να βρεις αγάπη..να βρεις ασφάλεια...να είσαι ευτυχισμένη και να μη πονέσεις στη ζωή σου.

Αυτό πιστεύω πως ειναι και το νόημα στη τελική...να εύχεσαι σε όλους, όσα θα ευχόσουν και στον εαυτό σου.

Συγνώμη.

Μ.

Γαλαξίες

Οταν λες, τα μάτια σου ο γαλαξίας μου και κυριολεκτείς.

Στα είπα όλα

Είχα αποφασίσει απο πριν να είμαι οσο πιο χαλαρή γίνεται...έτσι κι αλλιώς δε σήμαινε και τίποτα. 

Όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο άνετα ένιωθα. Θυμήθηκα γιατί ταιριάξαμε σα φίλοι, θυμήθηκα γιατί μ'αρεσε να σε νευριάζω και πόσο μ'άρεσε το σαρκαστικό ύφος σου.

Σε κοίταζα και ένιωθα ότι δε θα ζητούσα κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή..(μια πίτσα ισως)

Το βασικό είναι ότι κατάφερα να μιλήσω, πράγμα που δε το κάνω συνήθως μαζί σου. Συνήθως σε κοιτάω και χαζεύω. Έχω να σου πω τρεις χιλιάδες πράγματα και κομπλάρω.

Καμία σχέση.

Για πρώτη φορά κατάφεραν οι λέξεις και βγήκαν χωρίς ενδοιασμό. 

Και το χάρηκα τόσο πολυ.

Εκεί κατάλαβα πραγματικά ότι άλλαξα.. Ότι όλα όσα πέρασα απο το καλοκαίρι, έιχαν κάποιο θετικό επακόλουθο.

Άλλαξα. Τα κατάφερα. Τα έβλεπα πλέον απλά, όπως έπρεπε.

Νομίζω και συ ξαφνιάστηκες, αυτό κατάλαβα τουλάχιστο.

 

Όπως και να'χει, το ότι μίλησα χωρίς να τρέμει η φωνή μου ειναι τεράστιο βήμα για μένα.

Λυπάμαι που δε νιώσαμε το ίδιο,

λυπάμαι που πλέον γράφω λίστα με τα πράγματα που θέλω να σου πω για να μη σου στείλω και σε 'ενοχλήσω'.

Παρ'όλ'αυτά κατατάσσεται στις καλύτερες νύχτες της ζωής μου, έστω κι αν για σενα ήταν μια απλή Κυριακή βράδυ.

Ας αρχίσουν επιτέλους να επουλώνονται οι πληγές...

Μονά ζυγα δικά σου

Θα'θελα να 'ρθει κάποιος και να μου αναλύσει σε μια 10σελιδη έκθεση τα λαθη που έκανα.

Σε ποίο βαθμό τελειώνουν οι ευθύνες του άλλου και αρχίζουν οι δικές μου;

Τι θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά για να μη γίνουμε έτσι;

Ποίος ορίζει ποτε οι ελευθερίες σου καταπατουν τις δικες μου;

Ποιος θα κρίνει αν εγώ φερθηκα σκαρτα ή αν εσύ δείλιασες;

Ποίο καμπανάκι θα κτυπησει και θα σου πει ότι είσαι ώριμος πλεον για να κάνεις δεσμό;



Ποία λογική θα επιτρέψει στη καρδιά να πάει αλλού;

Μ.

Posted via Blogaway

Aυτοεκτίμηση...

Πρέπει πάντα να συμπεριφέρεσαι στον εσωτερικό
σου εαυτού σαν να είναι ζωντανός. 

Σαν να είναι ένα αληθινό πρόσωπο που εξαρτάται 
από την κάθε σου λέξη. 

Πώς νομίζεις ότι θα ένιωθε αν κάθε φορά που σου 
ζητούσε για την συγκατάθεση σου, εσύ του έλεγες 
πως δεν είναι αρκετά καλός ή πως δεν το αξίζει.

_Μ@Λ@Κ@ς_

Χημεία

Κάθισα και σκέφτηκα, δεν υπάρχει καλύτερος και χειρότερος στο σεξ.
Αυτό που θα σε κάνει καλύτερο με ενα άτομο είναι η χημεια.Αν δέσει το γλυκό, έδεσε.

Και αναρωτιέμαι αν έχεις ξαναβρει αυτη τη χημεία με αλλη....

Η σύγκριση με πληγώνει

Συντηρητικές απόψεις, ταμπού, προκαταλήψεις, κουτσομπολιά...

Σε μια ' κλειστή' κοινωνία γεμάτη τέτοια περιστατικά, ψάχνεις να βρεις άτομα λίγο διαφορετικά.

Άτομα που τους νοιάζει αν το διπλα γκεϊ ζευγαρι κρατάει χεράκια, που δε τους νοιάζει αν συζεις με κάποιο 10 χρόνια χωρίς να είστε παντρεμένοι , που δε θα σε κοιταξουν περίεργα αν βαψεις τα μαλλιά σου μπλε και ανοίξεις 30 τρύπες στο σωμα σου και αλλα πολλά..

Με ατομα που ταιριαζουμε σε μερικά απ'αυτα γινόμαστε φίλοι. Σε όσα περισσότερα ταιριαζουμε,τοσο πιο καλοί φίλοι γινόμαστε.

Είναι ομως κι αυτοί που λες "Δε γίνεται να'ναι τοσο εγώ " Να συμφωνούμε τοσο πολύ και το καλύτερο, να έχει ακόμα καλύτερες απόψεις από σένα, που σ' επηρεαζουν , προς το καλύτερο πάντα.

Αλλάζεις, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, πλαθεις ένα χαρακτήρα που σιγά -σιγα παίρνει τη τελική του μορφή. Μαθαίνεις και ενδιαφερεσαι για πράγματα που είναι λες και ηξερες ότι σε ενδιέφεραν αλλά ποτέ δε βρήκες την ευκαιρία να τα ψάξεις και να τα αγαπήσεις.

Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν,  πρέπει να τους κρατήσεις στη ζωή σου.

...και αν τα πράγματα δεν έρθουν οπως ήλπιζες, κρατα μονο οσα σε έκαναν πιο δυνατό και συνέχισε μόνος σου ο,τι αρχίσατε μαζί.




Μα σταμάτα να συγκρίνεις.

Τίποτα δε πονάει περισσότερο από τη σύγκριση.

Ιδου η απορία

20 χρόνια ...ΜΠΛΕ

Κοίτα 

Απο τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια του 2015...

Πονάει το φως
Όταν σε βλέπω
Είναι στιγμές
Που δεν μπορώ
Φοράω μακό με το άρωμα σου
Πολύ καλό για αληθινό

Κοίτα
Σου ανοίγω τώρα την ψυχή μου
Με κόπο βγαίνει η φωνή μου
Τρελαίνομαι να σ’ αγαπώ

Κοίτα
Καλύτερα να με προδώσεις
Καλύτερα να με σκοτώσεις
Παρά να μη σε ξαναδώ

Μιλάω σιγά
Να μη μ’ ακούσεις
Δεν θέλω
Να με λυπηθείς
Και μόνο που είσαι εδώ μου φτάνει
Για μένα εσύ κι άλλος κανείς

Είσαι παντού
Στα μάτια μου και στα μαλλιά
Στα γέλια μου τα σκοτεινά