Crying Eyes

Crying Eyes

Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

Γεύση..φράουλα

Πότε τελικά είμαστε αρκετοί για τους άλλους;


Δεν είμαι γενικά αρνητικό άτομο, αλλά παραδεκτείτε πως αυτές οι ιδέες περνάνε και στο δικό σας μυαλό.


Γιατί διάλεξε εμένα...γιατί αποφάσισε να μπει στη δική μου ζωή και να τη κάνει ανω κάτω;


Σε μια εποχή που το 'ιδάνικό' μοντέλο είναι τόσο εύκολα προσβάσημο και που το φλερτ είναι τόσο εύκολο ανεξαρτήτως φύλου, γιατί κάποιος να διαλέξει να βάλει στη ζωή του κάτι που δε μοιάζει τόσο ιδανικό;


Τώρα θα μου πεις ποιά είσαι εσύ να κρίνεις τι είναι ιδανικό και τι όχι. Και θα σου πω πως το να είσαι ρεαλιστής είναι μεγάλο χάρισμα σήμερα και θα σου φέρω παράδειγμα με φρούτα για να σε ευκολήνω.


Πες οτι ενδιαφέρομαι  να αγοράσω φράουλες. Στο μανάβη βλέπω ράφια γεμάτα πανέμορφες οργανικές φράουλες με το τέλειο σχήμα, γυαλισμένες έτοιμες για το τραπέζι μου. Από την άλλη έχω τις κάπως πιο μικρές/μεγάλες με ακανόνηστο σχήμα φράουλες.


Έχω πρόσβαση και στις δύο, αφού έχουν την ίδια τιμή..Ποιές θα παίρνατε;


Αυτό ακριβώς εννοώ λοιπόν.


Δε θέλω να είμαι η φράουλα που λυπήθηκες και πήρες, ούτε η φράουλα που θα πετάξεις και ούτε καν θα τη δείξεις στο τραπέζι σου. Βασικά δε θέλω καν να είμαι φράουλα αλλά ας το αφήσουμε για το επόμενο 'παραπονεμένο' blog..


M.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου