Act like you love

What is that truly we want?

We want love; to love and be loved.

Loved by strangers, feel appreciated, respected.

And the only way to achieve these is to learn how to treat people better.

Love them and their flaws, understand their situation, feel when they try to heal from things they don’t even talk about.

It doesn’t really matter if someone else wouldn’t act the same in a similar situation. What you are feeling is valid and based on your own experiences and characteristics.

Saying “i shouldn’t be feeling this way” or “whats wrong with me for thinking like this", delays your healing.

Be kind, express your love often. Remember that it benefits, not just the recipient of affection, but also the person who delivers it.

~Keep learning the process of loving and feeling loved.

M.

Happiness Reloaded.

How much are you willing to overlook for temporary happiness?

For a hug that’s not tight enough, for a fake smile, for a body that is only physically present, for a soul that is still searching for its own purpose?

I’m talking for the real happiness, the spiritual not the materialistic one. That pure inner feeling of peace and delight.

How much space in your heart and mind can you spare for people who only offer temporary happiness?

Connection with the human soul which makes happiness more enduring and meaningful, is so difficult to achieve.

The easy way through is no connection at all. Ignorance.

Could we just be ignoring the truth for temporary happiness?

M.

Ο χρόνος που ξαναβρέθηκε

Έλεγες δεν είχες λίγο χρόνο για σένα, για τις δικές σου ανάγκες...

Έλεγες πως η ρουτίνα της δουλειάς σε κούρασε.. «το πήγαινε-έλα» στη κίνηση σε εξόντωσε...

Λοιπόν τώρα, με κάποιο μαγικό τρόπο, τον έχεις.

Μπορείς να εγκατασταθείς σε όποια γωνιά του σπιτιού θέλεις, να απαλλαχτείς από τα βαρετά «ρούχα» που τόσο καιρό σε βάρυναν και να κάνεις κάτι για σένα.

Αν δεν είναι αυτό ελευθερία, τότε τι.

Πού είχες γράψει τη λίστα με τα θέλω σου που τροχοπέδη ήταν ο χρόνος; Τώρα είναι η στιγμή να τη ξεθάψεις, να τη φέρεις στην επιφάνεια και να αρχίσεις να τα εκπληρώνεις ένα-ένα.

Τώρα θα ανακαλύψεις αν πραγματικά σε ενοχλούσε η έλλειψη χρόνου, ή αν σε ενοχλούσε η γενικότερη ρουτίνα σου ή ίσως κάτι ακόμη πιο βαθύ.
Τώρα θα ανακαλύψεις αν η καθημερινότητα που κάνεις (συνήθιζες να κάνεις) είναι αυτή που ήθελες ή αυτή που δεσμεύτηκες αναγκαστικά να κάνεις.

Γνωρίσου καλύτερα με τα γύρω σου, τους ανθρώπους, τη φύση..μα πάνω απ´ όλα, με τον εαυτό σου. Συζήτησε, διαφώνησε, θύμωσε.. αυτά έχουν οι υγιείς σχέσεις των ανθρώπων.

Σε τέτοιες στιγμές που οι σκέψεις είναι πιο δυνατές από τις ανθρώπινες φωνές, ο άνθρωπος ηρεμεί, αναθεωρεί και δοκιμάζει ξανά.

Επαναπροσδιόρισε τις πραγματικές αξίες. Εμπνεύσου απ´ ό,τι συμβαίνει και δημιούργησε. 

Κράτα απ´ όλο αυτό, την ανθρωπιά που ξαναβρήκες, τα θεμέλια των σχέσεων που ξαναχτίστηκαν.

Μ.

Let me in

Ας αρχίσουμε από τα εύκολα.

Δείξε μου τις πλευρές του εαυτού σου που δεν είναι τόσο όμορφες, τις μνήμες που δεν αντέχεις να με βάλεις μέσα. 

Τις στιγμές που αυτή η σιωπή είναι τόσο αισθητή στην άκρη του λαιμού σου, που σου βγαίνει μόνο σαν δάκρυα.

Πες μου τι δημιούργησε τις ουλές που κουβαλάς ώστε να καταλάβω τι σε κρατάει άγρυπνο το βράδυ.

Ακριβώς εκεί θέλω να φυτέψω την αγάπη μου.

Αυτή η πλευρά που συνήθως αγνοείται, η άγνωστη η σκοτεινή.

Ασε με να σου δείξω πως ειναι να γεμιζει χρώμα ξανά.

M.

Amen.

I believe in the kind of love that doesn't demand me to prove my worth and sit in anxiety. I crave a natural connection where my soul is able to recognize a feeling of home in another one. 

A soul that would put fire to mine, which will seem perfect to my eyes and make me fall in love with their flaws.

A memory better than mine, which will remember the details i keep forgetting.

A spirit that  that would believe in my dreams louder than i do.

Something free-flowing, something simple.

Something that allows me to be me without questioning. 

      M.

Το μεγάλο λάθος που οι περισσότεροι κάνουμε

Γεγονός : Όλοι κάνουμε λάθη

Εγώ : Ταλέντο στο άθλημα

Ηθικό Δίδαγμα : Μάθε να μην αναλώνεσαι
(Δύσκολο...αλλά εφικτό)

Ανάλυση :

Ας αρχίσουμε από την ετοιμολογία της λέξης - αναλώνομαι = ξοδεύομαι χωρίς λόγο, σπαταλώ τις δυνάμεις μου σε κάτι που δεν αξίζει.

Όταν λοιπόν συνειδητοποιήσουμε τη βαρύτητα της λέξης, ίσως να μπορέσουμε να σταματήσουμε τον εαυτό μας από την ασύστολη ανάλωση. (είτε απο αρρωστημένες σχέσεις...είτε από 'φίλους' που απλά παίρνουν...είτε ακόμα απο την υπερβολική ευαισθησία και λύπηση στους άγνωστους στο δρόμο)

Το κάνω και εγώ, το κάνεις και εσύ...όταν κάποιος χρειάζεται τη βοήθεια σου τρέχεις αλλά κάτσε λίγο και σκέψου... σ'αυτόν που σου ζητάει τροφή, θα δώσεις ένα μήλο ή θα του δώσεις σπόρους και να του μάθεις πως να τους καλλιεργεί για να έχει μήλα για μια ζωή;

Αυτό λοιπόν είναι και το λάθος. Αναλώνεσαι και τελικά μπορεί η βοήθεια σου όχι μόνο να μην εκτιμηθεί αλλά μπορεί ούτε καν να βοηθήσει ουσιαστικα! Και το χειρότερο απ'όλα ...μπορεί τελικά προσφέροντας τη 'βοήθεια' σου ΕΣΥ ο ίδιος να πηγαίνεις πίσω.

Στη τελική ποιός μένει;;;

Τα βράδια που ξαπλώνεις, ποιός μένει;;;

Εσύ και ο εαυτός σου.

Οπότε βάλε στη πάντα ό,τι σε τραβάει προς τα πίσω και σκέψου διπλά αν αξίζει.

Σ'αγαπάς;

Αναλογίσου..


Όταν πληγώνεσαι... αξίζει να γεμίζεις την καρδιά και το μυαλό σου με ισοπεδωτικά συναισθήματα; Αξίζεις να γίνεσαι κομμάτια για οποιονδήποτε, για οτιδήποτε; Σκέψου καλά πριν γεμίσεις τα μάτια σου με δάκρυα.

Είναι στο χέρι σου. Αντί να γυρίσεις πίσω να δεις ποιός θα σε βοηθήσει, δώσε ο ίδιος στον εαυτό σου την ώθηση που χρειάζεται.

Μη περιμένεις να λάβεις την αγάπη που αξίζεις , αν έστω στην άκρη του μυαλού σου,νομίζεις οτι δεν την αξίζεις.

Η διαδικασία..γνωστή.

Θα κλάψεις, θα κτυπηθείς αλλά ό,τι και να συμβεί θα έχεις ΕΣΕΝΑ.

Σ.Φ